Özel günleri neden seviyorum?
Çünkü herkeste olmadığı kadar bir pozitiflik, bir iyimserlik..Unuttuğumuz hoşgörü. Bayramlar mesela; her ne kadar eski bayramlar kalmadı dense de, kızgınlık, küskünlük o gün için unutuluyor. Uygulayan az da olsa var. Sevmediği birine bile, bayram hatırına iyi davrananlar var. "Bugün bayram kalp kırmayalım.!"
Yeni yıl kutlamaları. Ne değişecek dense de; birçoğumuz bir sonraki yıla saklar yarım kalan hayallerini, yeniden planlar yapılır, yapılacaklar gözden geçirilir. Artılar-eksiler değerlendirilir. Gördüğüm kadarı ile yine, sadece sevdiklerimize değil, tanımadığımız insanlara bile 'İyi yıllar!' dileğinde bulunuyoruz.. Bu söz ile ne kadar mutlu olan, kendini iyi hisseden, yüzüne kocaman bir gülümseme yayılan insanlar biliyorum.
Doğumgünleri. Yılda iki kere kutlansın; ama bir yaş atarak :-) Ne güzel dilekler, içten dualar duyuyor insan, nasıl mutlu olmazsın. Hediye alınca ne gerek var diyorlar ya, bence gerek var. Bu çok basit bir, herhangi bir şey olabilir. Senin için yapılan. Gereği vardır ve çok da mutlu eder.
Yani sonuç şu ki; seviyorum böyle zamanlar..Bunlar dışında, şu an aklıma gelmeyen benzeri günler, zamanlar vs..İnsanları iyimser yaptığı için, katı tarafımızı yumuşattığı için. İnsanları cesur yaptığı için. Sevmediğim tek tarafı ne biliyor musunuz? Bu iyimserliğin, bu cesaretin, bu pozitifliğin, kısa sürmesi. Sonra ilk iyi hareketin, ilk cesur davranışın, ilk vb.karşı taraftan beklenilmesini sevmiyorum. Hayat kısa!
Yorumlar
Yorum Gönder