İKİZLER-BEBEKLER-ÇOCUKLAR

  İstanbul'a gittim bebek sevmeye :-) Eskiden beri ikiz bebeklere bayılırım. Bunlar da en tatlılarından..Ama çok zor çok, bu konuyu tekrar düşünmek lazım :-)

  Havaalanında bir bayanla tanıştım beklerken. Çok soru sormayı ve sorulmasını sevmem bu tür tanışmalarda aslında; ama bayan kendi halinde, çekingen biriydi. Bir de biz ilk otobüste karşılaştık onunla, önce yanlış otobüse binmiş, o sebeple endişeli gözüküyordu, ayrılamadık :)  Çocukları varmış İstanbul'da, biri 27 yaşındaymış, kendisi çok genç gözükünce, yaşını merak ettim haliyle. 43 dedi, yani 16 yaşında evlenmiş. Bu yaş normal bir yaş değil tabi de, erken demeyelim en iyisi, vaktinde evlenmenin avantajlarından biri, genç yaşta çocuk sahibi olmak Benim yaşım da onu çok şaşırttı. Ben yaşımla uyum içinde yaşıyorum ne güzel. Ama soran insanların öğrendikten sonraki tepkileri yüzüne söylemeye çekiniyorum :)  Bebekleri-çocukları çok severim, hiç yetişkin bir çocuğum olabileceği kısmını düşünmemiştim. Tuhaf geldi düşününce; ama güzel bir his olurmuş.

  Evlilik konusunda fazla mükemmelliyetçisin diyorlarsa da ben öyle düşünmüyorum.  Çocuklar-bebekler, anne olmak çok güzeldir eminim, ama aile olmak ayrı bir şey. Birbirini seven anne-babanın çocuğu olmak, her çocuk bunu hakediyor. Ben mutsuz bir ailede büyüdüğüm için, bu duyguyu en iyi bilenlerden biriyim. Diğer türlüsü bencillik gibi geliyor bana artık. Sadece anne olmak için-baba olmak için çocuk yapıp, sonra herkes kendi hayatını yaşamak istiyor.. Neyse nereden nereye geldik. Bari aşağıya ikizlere ördüğüm yeleklerin fotolarını ekleyeyim ve konuyu tatlıya bağlayalım :-)


Not: Telefonumdaki gereksiz fotoğrafları temizlerken yelek fotoları da silinmiş ne yazık ki :(